Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12-09-2018 r. – 0113-KDIPT2-3.4011.408.2018.1.SJ

Obowiązki płatnika pdof w związku z wypłatą zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego osobie zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny:

W dniu 29 grudnia 2017 r. w A została zawarta Umowa zlecenia świadczenia usług nr X pomiędzy A zwanym w dalszej części Umowy Usługodawcą, z upoważnienia którego działa Pani WL – Dyrektor A, a Panią PL zwaną w dalszej części Umowy Usługobiorcą. Umowa została zawarta na okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Strony ustaliły, że wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług w ww. okresie będzie wynosiło nie więcej niż 2000 złotych 20 groszy brutto miesięcznie przy wypracowaniu 146 godzin miesięcznie, tj. 13 złotych 70 groszy brutto za godzinę. Wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od ilości przepracowanych godzin w danym miesiącu. Wynagrodzenie płatne będzie w terminie 14 dni po zakończeniu każdego miesiąca po przedłożeniu przez Usługobiorcę rachunku wraz z protokołem z wykonania świadczonych usług. Dla potrzeb ubezpieczeń społecznych Usługobiorca w dniu 29 grudnia 2017 r. złożył oświadczenie zleceniobiorcy, w którym wniósł o ubezpieczenie emerytalne i rentowe – tak, a o ubezpieczenie chorobowe – nie, od dnia 1 stycznia 2018 r. Na podstawie złożonego oświadczenia A dokonało w dniu 4 stycznia 2018 r. zgłoszenia Usługobiorcy do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS, bez zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, od dnia 1 stycznia 2018 r. W dniu 1 lutego 2018 r. Usługobiorca ponownie złożył oświadczenie zleceniobiorcy dla potrzeb ubezpieczeń społecznych, w którym wniósł jak dotychczas o ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 1 lutego 2018 r. Na podstawie złożonego oświadczenia A w dniu 2 lutego 2018 r. dokonało wyrejestrowania od dnia 1 lutego 2018 r. z dotychczasowych ubezpieczeń i ponownie zgłosiło Usługobiorcę do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od dnia 1 lutego 2018 r. W dniu 18 maja 2018 r. Usługobiorca dostarczył do A zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA o niezdolności do pracy w okresie od 17 maja 2018 r. do 19 czerwca 2018 r. i jednocześnie w dniu 18 maja 2018 r. złożył oświadczenie o potrącanie jemu z zasiłku chorobowego comiesięcznej zaliczki na podatek dochodowy. Okres od zgłoszenia Usługobiorcy do ubezpieczenia chorobowego, tj. od 1 lutego 2018 r. do dnia powstania niezdolności do pracy wynosi 105 dni, został więc zachowany 90-dniowy okres wyczekiwania, w związku z czym Usługobiorcy przysługuje zasiłek chorobowy za czas niezdolności do pracy, którego płatnikiem jest A (powyżej 20 osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego). W dniu 11 czerwca 2018 r. za okres od 17 maja 2018 r. do 31 maja 2018 r. A naliczyło zasiłek chorobowy, z którego obliczono i pobrano zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdarzenie przyszłe:

Usługobiorca przebywa na zasiłku chorobowym z tytułu niezdolności do pracy w okresie ciąży. Termin porodu przypada na listopad 2018 r., w związku z czym Usługobiorcy przysługiwał będzie zasiłek macierzyński, którego płatnikiem do dnia 31 grudnia 2018 r. będzie A. Od naliczonego zasiłku macierzyńskiego zostanie obliczona i pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jako płatnik zasiłku chorobowego z tytułu umowy zlecenia powinien naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca jako płatnik zasiłku macierzyńskiego z tytułu umowy zlecenia powinien naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, A jako płatnik zasiłku chorobowego z tytułu umowy zlecenia ma obowiązek naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego zasiłku chorobowego. Jest to powinność płatnika aby pobrać i odprowadzić podatek do urzędu skarbowego w odpowiedniej wysokości i w odpowiednim terminie. Ponadto Usługobiorca przewidując długotrwały okres niezdolności do pracy (kod B) złożyła oświadczenie o potrącanie jej z zasiłku chorobowego comiesięcznej zaliczki na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, A jako płatnik zasiłku macierzyńskiego z tytułu umowy zlecenia ma obowiązek naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego zasiłku macierzyńskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 są „inne źródła”.

Natomiast stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł z Usługobiorcą umowę zlecenie świadczenia usług na okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Dla potrzeb ubezpieczeń społecznych Usługobiorca złożył oświadczenie zleceniobiorcy, w którym wniósł o ubezpieczenie emerytalne i rentowe, nie wnosząc o ubezpieczenie chorobowe. Na podstawie złożonego oświadczenia Wnioskodawca dokonał zgłoszenia Usługobiorcy do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS, bez zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od dnia 1 stycznia 2018 r. W dniu 1 lutego 2018 r. Usługobiorca ponownie złożył oświadczenie zleceniobiorcy dla potrzeb ubezpieczeń społecznych, w którym wniósł jak dotychczas o ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 1 lutego 2018 r. Na podstawie złożonego oświadczenia Wnioskodawca wyrejestrował od dnia 1 lutego 2018 r. z dotychczasowych ubezpieczeń i ponownie zgłosił Usługobiorcę do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od dnia 1 lutego 2018 r. W dniu 18 maja 2018 r. Usługobiorca dostarczył do Wnioskodawcy zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA o niezdolności do pracy w okresie od 17 maja 2018 r. do 19 czerwca 2018 r. i jednocześnie w dniu 18 maja 2018 r. złożył oświadczenie o potrącanie jej z zasiłku chorobowego comiesięcznej zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawca naliczył zasiłek chorobowy, z którego obliczono i pobrano zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Usługobiorca przebywa na zasiłku chorobowym z tytułu niezdolności do pracy w okresie ciąży. Termin porodu przypada na listopad 2018 r., w związku z czym Usługobiorcy przysługiwał będzie zasiłek macierzyński, którego płatnikiem do dnia 31 grudnia 2018 r. będzie Wnioskodawca. Od naliczonego zasiłku macierzyńskiego zostanie obliczona i pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Należy podkreślić, że wypłacane zleceniobiorcom zasiłki z ubezpieczenia społecznego nie mieszczą się w dyspozycji art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również zacytowany powyżej art. 41 ust. 1 ww. ustawy nie zawiera w swej treści uregulowania dla płatnika zobowiązującego do poboru zaliczek na podatek dochodowy od uzyskiwanego przez zleceniobiorcę przychodu z tytułu zasiłku z ubezpieczenia społecznego. Przepisy te obejmują jedynie dochody z działalności wykonywanej osobiście, do których m.in. należą dochody z tytułu umowy zlecenia, nie dotyczą zaś zasiłków z ubezpieczenia społecznego, stanowiących dochody z innych źródeł, o których jest mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 2 ww. ustawy, za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

W związku z powyższym, w przypadku wypłaty zasiłków chorobowego i macierzyńskiego, Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzenia informacji PIT-8C o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych. Obowiązek taki wynika z treści art. 42a ustawy podatkowej, który stanowi: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Reasumując, w przypadku wypłaty osobie zatrudnionej na warunkach umowy zlecenia zasiłków chorobowych i macierzyńskich, Wnioskodawca nie jest obowiązany do obliczania, poboru i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od zleceniobiorców. Wnioskodawca obowiązany jest do sporządzenia podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C o wysokości wypłaconego przychodu z innych źródeł. Natomiast zleceniobiorca powinien w zeznaniu rocznym doliczyć kwotę uzyskanych w danym roku świadczeń do pozostałych przychodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/